τονογράφος

ο, Ν

ιατρ. μηχάνημα που καταγράφει τους καρδιακούς παλμούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tonograph < τόνος (Ι) + -γράφος*. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Ι. Κ. Βλάχο].